اشعار آیینی خیمه...

^ وقتی که باید عمر را بی روضه سر کرد

اطلاعات بیشتر
تاریخ انتشار 12 شهریور 1399

^ وقتی که باید عمر را بی روضه سر کرد

متن شعر

وقتی که باید عمر را بی روضه سر کرد

***

وقتی که باید عمر را بی روضه سر کرد
بهتر که از این زندگی صرف نظر کرد

.

جان را بگیر اما صفای روضه را نه
آخر چه خاکی باید از این غم به سر کرد

.

تکلیف ما را چشم ما کرده مشخص
باید که هر جا شد برایت دیده تر کرد

.

سرمایه ی ما گریه هست و سود ما اشک
این روزها بازار ما خیلی ضرر کرد

.

دیشب پیِ پیراهن مشکیش می گشت
هر چه که با من کرد این عشق پدر کرد

.

پیراهنش را یافت و با گریه می گفت
شاید چه دیدی ناله های ما اثر کرد

.

بیچاره آن که عاشق کرب و بلا نیست
بیچاره آن که روزگارش را هدر کرد

.

خیلی دلش می خواست تا باشد محرم
آن عاشقت خیلی غریبانه سفر کرد

.

بگذار هر که هر چه می خواهد بگوید
ما را برای روضه ات زهرا خبر کرد

.

می سوزم و می نالم از این داغ هر بار
در هر کجا این روضه از یادم گذر کرد :

.

آورد میدان اصغرش آبی بنوشد
اما عدو در چله اش تیر سه پر کرد

.

قنداقه را بالا گرفت و دید چشمش
که حرمله قوس زهش را بیشتر کرد

.

با یک شه شعبه کودکش را سر بریدند
چهره خضاب از خون حلقوم پسر کرد

.

.

.

اسماعیل روستایی

.

برچسب ها

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *