وسط شعله ی کینه ی حسودا
****
وسط شعله ی کینه ی حسودا
بین تاریکی ناتموم دودا
صورت مادرم کبود شد کبود ؛ آه
.
اثر شعله ها رو پر چادره
دود بالا بره نفسش می بُره
ای خدا ضربه ها ضربه ها به کجا می خوره
.
آی آتیش ، سمت مسمار نرو
ای در ، سوی دیوار نرو
ای میخ ، کلنجار نرو
.
عمر خورشید این خونه بی فروغ بود
سر ظهری چقدر خونه مون شلوغ بود
کاشکی اون ضربه ی به پهلو دروغ بود
.
دست به پهلو گرفت، آروم آروم نشست
بابا فهمید چی شد ، دیگه چشماشو بست
بین دیوار و در عاقبت ، بار شیشه شکست
.
این قصه ، اون که می دونیه
خونه ، رو به ویرونیه
دیوار ، چرا خونیه ؟
***
نام خود را خصم داغ ننگ زد
دید بار شیشه دارم سنگ زد
***
آی آتیش ، سمت مسمار نرو
ای در ، سوی دیوار نرو
ای میخ ، کلنجار نرو
***
سنگ ، کاری را که با آئینه کرد
میخ در ، آن کار را با سینه کرد
.
.
.
نظرات