اشعار آیینی خیمه...

جوهر میشد اگر که دریا

اطلاعات بیشتر
تاریخ انتشار 22 دی 1399

جوهر میشد اگر که دریا

متن شعر

جوهر میشد اگر که دریا

***

جوهر میشد اگر که دریا

کاغذ می شد همه درختا

.

حتی از عرش قلم بیارن

کم می آوردن برای وصف شأن و

جلال حضرت زهرا

.

چه کوثر آیه ی عشق پیغمبری

چه همسری ماه منظومه ی حیدری

چه دختری چه همسری چه مادری

.

من خدا رو دارم می بینم

زیر نور قشنگ مهتاب

.

من بهشتو دارم می بینم

زیر پای مادر ارباب

.

هر کسی اومد برای گدایی

کسی نپرسید اهل کجایی

.

بدون حرفی حتی سوالی

کاسه شو پر کرد بدون منت

این خونواده خوبن خدایی

.

اصن خدا خواست با زهرا خدایی کنه

گدا خوبه فقط از اینجا گدایی کنه

چه قسمتی چه عزتی چه شوکتی

.

من می مردم تو رو نداشتم

مادرونه برام دعا کن

.

تو نمازت وقت قنوتت

اسم این نوکرو صدا کن

.

من خدا رو دارم می بینم

زیر نور قشنگ مهتاب

.

من بهشتو دارم می بینم

زیر پای مادر ارباب

.

دورم اما دلم باهاته

روحم هر شب تو کربلاته

.

عازم میشم خدا بزرگه

دوری و دوستی تو کار ما نیست

قرار بعدی پایین پاته

.

عاشقتم سایه تو کم نکن از سرم

نوکرتم نوکریت ارثه از مادرم

عاشقتم عاشقتم عاشقتم

.

پدرم گفت هر کاری کردی 

نری هیچ وقت سمت تباهی

.

نوکری کن که خیر همینجاست

با حسین باشی پادشاهی

.

من خدا رو دارم می بینم

زیر نور قشنگ مهتاب

.

من بهشتو دارم می بینم

زیر پای مادر ارباب

.

.

.

برچسب ها

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *