اشعار آیینی خیمه...

روشن تر است این پسر از ماه ، صورتش

اطلاعات بیشتر
تاریخ انتشار 28 اسفند 1396

روشن تر است این پسر از ماه ، صورتش

متن شعر

روشن تر است این پسر از ماه ، صورتش
گردن کشیده ماه خودش هم به رؤیتش

.

ماه رجب به ماه عرب چشم دوخته
معلول خیره ست به دقت به علتش

.

ماه تمام اول ماه رجب رسید
قد قامت الصلوة به قد و به قامتش

.

شد اولین محمد بعد از پیامبر
آمد ز دست های علی هم نبوتش

.

چون آفتاب وقت طلوع و غروب خویش
عمری نشسته کوه دو زانو به خدمتش

.

پلکش دلیل روز و شب است و به این دلیل
باید که کوک کرد زمان را به ساعتش

.

در آفتاب ظهر ، زمین سایه اش کم است
خاص است قهر حجت و عام است رحمتش

.

از شرق تا به غرب جهان ، نه بزرگتر
قلب من و تو است حدود حکومتش

.

قارون اگر شود همه ی عمر چون گداست
در محضر تو هرکه بنازد به ثروتش

.

این سو پدربزرگ حسن آن طرف حسین
باید که غبطه خورد به شکل سیادتش

.

بوده علی اگرچه پسرخوانده ی نبی
گشته محمد اِبْنِ علی با ولادتش

.

داییش قاسم است و رقیه ست عمه اش
از این مسیر رفته به زهرا شباهتش

.

همبازی رقیه و دلواپس عمو
شد شرح روضه مدت عُمر امامتش

.

در ظاهرش گرفتن مجلس برای علم
در اصل شرح روضه فقط بوده علتش

.

تا روضه ی حسین شود زنده نُه امام
مسموم هم شوند می ارزد به قیمتش

.

.

.

مهدی رحیمی

.

برچسب ها

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *