بر تن بی جان من ای جان من جانی ببخش

بر تن بی جان من ای جان من جانی ببخش

نامه ی جرم مرا وقتی که می خوانی ببخش

.

رو به رویت ایستادم ناسزا گفتم به تو

من غلط کردم خودت هر جور می دانی ببخش

.

چوب عصیان مرا یک عمر دارد می خورد

یوسف زهرا شده مهجور و زندانی ببخش

.

رو به سائل دادی و حالا طلبکارت شدم

در بساطم هیچ چیزی نیست مجّانی ببخش

.

من غریبه نیستم دستی بکش روی سرم

بنده ی درمانده ات را قبل مهمانی ببخش

.

آبرویم می رود پیش همه خوارم مکن

بین آغوشت بگیرم باز ، پنهانی ببخش

.

قبل از آن که صورتم را رو به قبله می کنند

قبل از آن که از دو چشمم رو بگردانی ببخش

.

بین آتش هم بیفتم دوستت دارم خدا

پیش زهرا و علی من را نسوزانی ببخش

.

عذرخواهی می کنم خیلی خلاصه مختصر

کار دارم با حسین امشب مرا آنی ببخش

.

چکمه بود و ضربه های پشت هم بر سینه اش

شمر بود و خنجرش با دست لرزانی ببخش

.

.

.