شب قدر است و پای اين سفره
هرچه را داشتی به ما دادی
.
باز هم با نگاه رحمت خود
فرصت آشتی به من دادی
.
از همه بيشتر خطا كردم
از همه بيشتر وفا كردی
.
آبرو بردم آبرو دادى
آبرودار اعتنا كردى
.
چشم پوشيدى و نگاه اصلا
سمت پرونده ام نكردى تو
.
جان زهرا دل پری دارم
آمدم درد دل كنم با تو
.
اي خدا وقت معصيت هايم
من خجالت كشيده ام از تو
.
بار من ريخته است و وقت كم است
عمر من رفت و مرگ نزديك است
.
گفتم از مرگ … يا امام رضا
خانه ی قبر ، تنگ و تاريك است
.
جای آلوده ها هم استغفار
عوض بی نيازها العفو
.
عوض تك تك گنهكاران
عوض بی نمازها العفو
.
.
.
رمضان است و ياد آن ها كه
پر گرفتند با نشان حرم
.
روزه داری ماست والله
زير دِين مدافعان حرم
.
.
.
نظرات