^ خبرش آمده که عرش چراغان شده است

خبرش آمده که عرش چراغان شده است
خنده مهمان لب حضرت باران شده است

.

گل لبخند که آمد به لب مادرتان
همه ی عرش خدا شاد و غزلخوان شده است

.
سفره ای پر برکت پهن شده در دنیا
نان خورش حاتم و ایّوب و سلیمان شده است

.

خوش به حال دل هرکس که به او دل داده
میهمان حرمش زائر سبحان شده است

.

دم به دم شکر خدا کن که به او دل دادی
گره افـتاده به کارت تو بگو یا هادی

.

مکتبش مصطفوی و نسبش مولایی
نفحات و حرکات و نفسش زهرایی

.

وارث صبر و کرامات عمویش حسن است
خلق و خویش … بر و رویش … همه عاشورایی

.

آبرودار شود سائل و مسکین حرم
خوش به حال دل ما که شده سامرّایی

.

آمد و شادی و سبزی و طراوت آورد
و به یُمن قدمش خاک شده رویایی

.

صف ببندید مساکین حرم با شادی
صله ی کرب و بلا می دهد امشب هادی

.

آمده تا دل طوفان زده آرام شود
حج نرفته حرمی صاحب احرام شود

.

علوی نام و مرام است عجب نیست اگر …
وارث بیرق جاء الحق اسلام شود

.

او نگاهی بکند فُلک و فلک می گردد
شیر حق کرد نظر شیر ژیان رام شود

.

قابی از سجده ی سجّاد و کلام باقر …
با دم صادق و کاظم اگر ادغام شود

.

می شود صفحه ی خشک دل ما آبادی
زائر سامره شد هر که صدا زد هادی

.

زائران حرم و صحن و سرا را عشق است
عاشقان نقی و اسم شما را عشق است

.

هر کسی جامعه می خواند و حالی دارد …

در حریم پسر جود و سخا را عشق است

.

نوه ی حضرت سلطان و مسیر فرج و …
دلبر خوش سخن و میر ولا را عشق است

.

سامرایی شده ها ماه نوا نزدیک است
گریه و سینه زنی … کرب و بلا را عشق است

.

مشهد و سامره و کرب و بلا می گویند …
صاحب الامر کجایی و تو را می جویند

.

.

.

حسین ایمانی

.