پا بر زمین مکوب عمو در کنار توست
این سرو قد خمیده که دار و ندار توست
.
ای ماه سیزده شبه ی دشت کربلا
ماه شب چهاردهم بی قرار توست
.
دل بردن از امام و سراپا عسل شدن
این کار کار بی هنران نیست ، کار توست
.
ای جان فدای نغمه ی ” إن تُنکرون ” ات
هر کس شهید عشق شود از تبار توست
.
” لا تَجزعی ” بخوان و برو تا خود بهشت
وقتی بهشت این همه چشم انتظار توست
.
من فکر می کنم که خدا از در بهشت
هرچه کلید ساخته در اختیار توست
.
دارد زره به قامت تو گریه می کند
حتی کلاهخود تو هم داغدار توست
.
حتی به بند کفش تو باید دخیل بست
این بندِ باز مانده گره ؛ یادگار توست
.
قاسم شدی که روی زمین قسمتت کنند
این تکه های تن سند افتخار توست
.
در کربلا ضریح برایت نساختند
در سینه های مردم عاشق مزار توست
.
.
.
احمد علوی
نظرات