اشعار آیینی خیمه...

علی ذوالقدر

وقت آن است به ما باده ی نابی برسد

^ بر کویر سفره های سائلان باران تویی

^ محبت ابوتراب را که جار می کشم

^ آن چنان که بارش باران نم نم دیدنی است

^ چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین

^ فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید