از دوری نگار فقط آه می کشیم

از دوری نگار فقط آه می کشیم

***

از دوری نگار فقط آه می کشیم
ما از فراق ناله ی جانکاه می کشیم

.
گاهی عتاب تو به صلاح دوام ماست
ما انتظار سیلی گه گاه می کشیم

.
ما از تب وصال توان کسب می کنیم
یک کوه را به قدر پر کاه می کشیم

.
باید به زور ، گریه از این چشم ها گرفت
با دست خویش آب از این چاه می کشیم

.
شرط عروج بنده به بغض پگاه اوست
خود را به سمت اشک سحرگاه می کشیم

.
هر کس دلیل قد خمم را سوال کرد
گفتیم بار نوکری شاه می کشیم

.
این اعتقاد ماست که دلخواه فاطمه است
در روضه هر چه ناله ی دلخواه می کشیم

.
آقا قسم به عمر کم مادر شما
ناز تو را به این دم کوتاه می کشیم

.
در کوچه گوشواره ی مادر شکسته شد
ما هر چه می کشیم از آن راه می کشیم

.

.

.