^ ای که از سوز تو پیداست تمنای حسین

ای که از سوز تو پیداست تمنای حسین

***

ای که از سوز تو پیداست تمنای حسین
” روزه یعنی عطش و روضه ی لب‌ های حسین “

.

روزه یعنی که به تکبیرة الاحرام سحر
قصد قربت کنی از مسجد الاقصای حسین …

.

روزه چون ” حر ” به کنار آمدن از راه خطاست
چشم پوشیدنِ از غیر و تماشای حسین …

.

این ” حبیب ” است که یک روزه به دست آورده‌ ست
سندِ دیدن محبوب به امضای حسین

.

روزه یعنی که بخواهی به دعای شب قدر
شوق پیوستنِ یک قطره به دریای حسین

.

روزه یعنی که به صحرای بلا ، جام به دست
آب بردن به سوی خیمه ی گل ‌های حسین

.

روزه یعنی که توقف به لب شط فرات
اقتدا کردنِ سی روز به سقای حسین

.

وقت افطار شد ای سوخته در آتش دل
” روزه یعنی عطش و روضه ی لب ‌های حسین ” 

.

.

.

استاد محمدجواد غفورزاده

.