^ برای طوف نجف واژه ها قطار شدند

برای طوف نجف واژه ها قطار شدند

***

برای طوف نجف واژه ها قطار شدند

به یمن مدح علی ، جمله رستگار شدند

.

حدیث منزلت بوتراب را گفتند

به سوی خانه ی خورشید رهسپار شدند

.

به صفحه صفحه ی نهج البلاغه بوسه زدند

شدند درّ نجف ، جمله ای قصار شدند

.

زلال می گذرد خطبه ی تطنجیه اش

سروده ی لب میثم به روی دار شدند

.

چه عاشقانه میان حریر سبز غزل 

برای هدیه به حوریه اش نثار شدند

.

رجز شدند و زره پوش یا علی گفتند

برادر دم یاهوی ذوالفقار شدند

.

برای سجده به او قبله بی قرار شود

اگر که گوشه ای از فضلش آشکار شود

.

بهشت حجره ای از روضه ی منور اوست

سریر عرش خدا بارگاه دیگر اوست

.

سلوک نوری خورشید در مدار علی است

غبار راهِ قدم های ذره پرور اوست

.

به وصله های عبایش دخیل می بندد

فلک که خادم حلقه به گوش قنبر اوست

.

نسیم صبح نجف که جهان به او زنده است

شمیم روح فزای تن معطر اوست

.

همان کسی که پیمبر به آیه آیه ی خویش

به افتخار بگوید علی برادر اوست

.

کسی که صورت ملکیه ی خداوند است

ملیکه ی همه کائنات همسر اوست

.

ترنم لب ساقی است دم به دم زهرا

رواق قلب علی بارگاه کوثر اوست

علی همان که به اشراق عرش تابیده است

وجود او سند مستدلّ توحید است

.

علی که آیه ی قهر است برق شمشیرش

علی که سوره ی حشر است صور تکبیرش

.

دل تمامی ما قلعه ای که او بی جنگ

به غمزه ی نگهی کرده است تسخیرش

.

علی که آیه ی نور است خط به خط وصفش

علی که نقطه ی با بوده است تفسیرش

.

علی که نسخه ی لاهوت نام دیگر اوست

منزه است از آن که کنیم تعبیرش

.

همان که آینه ها می شوند دلتنگش

میان قاب دل فاطمه است تصویرش

.

چه کرده از دل فولاد تاک می روید

وجود آهن بی جان شده نمک گیرش

.

علی علی غزل دانه های تسبیح است

زیارت نجفش حاجت مفاتیح است

.

شبیه ذات خدا آفریده شد ذاتش 

عروج کرده نبی تا کند ملاقاتش

.

میان خلق خدا آن کسی پیمبر شد

که بوده نادعلی نغمه ی مناجاتش

.

کسی که هم سخنش بود ، شد کلیم الله

کسی که بود نجف سرزمین میقاتش

.

خراب کوثر او سلسبیل و تسنیم اند

فرشته ها همه مخمور در خراباتش

.

تبسمش غزل آفرینش نور است

علی است نور خدا ، فاطمه است مشکاتش

.

نزول وحی خدا رشحه ای ز نور علی است

که مدح کرده علی را تمام آیاتش

.

شده است مرکب طفلی یتیم در بازی

کسی که می گذرد فوق عرش اوقاتش

.

شناسنامه ی او روح قل هو الله است

به غیر راه علی هر چه هست بیراهه است

.

می طهور ضریحش شده به جان جاری

علی علی شده در باده ی اذان جاری

.

دلیل مستی ما از حلالزادگی است

علی علی شده در شیر مادران جاری

.

نجات بخش تمامی انبیا او بود

شبیه کشتی نوح است در زمان جاری

.

همیشه نغمه ی ” یا لا اله الا هو “

کنار نام علی بوده بر زبان جاری

.

خروش کرده دم لافتای روح الامین

شده است در نفس هفت آسمان جاری

.

همیشه عطر علی جاری است در تاریخ

زلال فضل علی هست همچنان جاری

.

حدیث غربت او را یتیم ها خواندند

شده است در غزل مادری جوان جاری

.

طناب در وسط کوچه شرمسارش کرد

شکست قامت حوریه ، داغدارش کرد

.

.

.

حجت الاسلام محسن حنیفی

.