خدا مرگم بده

خدا مرگم بده چه لب های پر از خونی
خدا مرگم بده چه موهای پریشونی

.
خدا مرگم بده چه اوضاعی چه مهمونی
نه فرشی و نه چراغونی و نه سر دارم و نه سامونی

.
به ما سر زدی سر زده اومدی
کو بدنت مگه پر زده اومدی
.
بابا نگو که کجا بودی

بابا همه جا با ما بودی

بابا زیر دست و پا بودی

.

بابا بابا بابا

.

خدا صبرت بده شده ناموست آواره

خدا صبرت بده دخترت بین بازاره

.
خدا صبرت بده به غارت رفته گوشواره

نمونده گوشی و گوشواره بگو با عمو شبم تاره

.

سر تو خاکیه خاکیه معجرا
منو زدن مثل تک تک دخترا

.

بابا تو موج بلا بودم

بابا با نامحرما بودم

بابا من انگشت نما بودم

.

به ما سر زدی سر زده اومدی
کو بدنت مگه پر زده اومدی
.
بابا نگو که کجا بودی

بابا همه جا با ما بودی

بابا زیر دست و پا بودی

.

بابا بابا بابا

.

خدا خیرش بده  ؛ سر من عمه آزرده

خدا خیرش بده به جای من کتک خورده

.

خدا خیرش بده روزی صد مرتبه مرده
علم به دوش حرم بوده و تو هر کوچه سپرم بوده

.
حالا مراقب زخمای تازمه

بیا که لحظه ی تشییع جنازمه

.
بابا چشمم خوب نمی بینه

بابا سیلی خوردم از کینه

بابا گوشم خیلی سنگینه

.

تار می بینم ، سرم سنگینه 

عجب دستی داشت ، خیر نبینه

.
با پای پر ورمم ، دردسر حرمم

عمه میگه خیلی شبیه مادرمم

.

.

.