خوشم که شاه رئوفم مرا صدا کرده
***
خوشم که شاه رئوفم مرا صدا کرده
میان این همه مردم مرا سوا کرده
.
مرا کشانده به اینجا دگر عوض بشوم
به بی پناهِ گنهکار اعتنا کرده
.
ز گوشه ی حرمش تا به عرش راهی نیست
مرا امام رضا عاشق خدا کرده
.
اگر گره به دلم خورده چاره اش اینجاست
گره ز کار دلم با نگاه وا کرده
.
یقین کنید که سلطان نگفته می بخشد
همین که زائر اویی به تو عطا کرده
.
زمان جلوه ی یا ایهاالرضایی خویش
ز بس که لطف نموده همه رضا کرده
.
به زیر سایه ی ایوان باصفای رضا
دلم هوای نجف ؛ صحن مرتضی کرده
.
بلند بلند به پیری گریه می کنم امشب
شبیه طفل که دست پدر رها کرده
.
صدای پای محرم به گوش می آید
چه آتشی به جگر روضه ها به پا کرده
.
قسم به ناله ی شب های جمعه ی زهرا
دلم هوای سحرهای کربلا کرده
.
صدا زند پسر من ؛ کدام بی انصاف
تنت بدون کفن بر زمین رها کرده ؟
.
.
.
نظرات