^ دخترم بر تو مگر غیر از خرابه جا نبود

دخترم بر تو مگر غیر از خرابه جا نبود

گوشه ی ویرانه جای بلبل زهرا نبود

.

جان بابا ! خوب شد بر ما یتیمان سر زدی

هیچ کس در گوشه ی ویران به یاد ما نبود

.

دخترم ! روزی که من در خیمه بوسیدم تو را

ابر سیلی روی خورشید رخت پیدا نبود

.

جان بابا ! هر کجا نام تو را بردم به لب

پاسخم جز کعب نی ، جز سیلی اعدا نبود

.

دخترم ! وقتی که دشمن زد تو را زینب چه گفت ؟

عمّه آیا در کنارت بود بابا یا نبود

.

جان بابا ! هم مرا ، هم عمّه ام را می زدند

ذرّه ای رحم و مروّت در دل آن ها نبود

.

دخترم ! وقتی عدو می زد تو را بر گو مگو

سیّد سجّاد زین العابدین آن جا نبود ؟

.

جان بابا ! بود امّا دست هایش بسته بود

کس به جز زنجیر خونین یار آن مولا نبود

.

دخترم ! آن شب که تنها اوفتادی از نفس

مادرم زهرا مگر با تو در آن صحرا نبود ؟

.

جان بابا ! من دویدم زجر هم می زد مرا

آن ستمگر شرمش از پیغمبر و زهرا نبود

.

دخترم ! من از فراز نی نگاهم بر تو بود

تو چرا چشمت به نوک نیزه ی اعدا نبود ؟

.

جان بابا ! ابر سیلی دیده ام را بسته بود

ورنه یک لحظه دل من غافل از بابا نبود

.

دخترم ! ماشورها بر شعر ” میثم ” داده ایم

ورنه در آوای او فریاد عاشورا نبود

.

جان بابا ! دست آن افتاده را خواهم گرفت

زآن که او جز مادح و مرثیه خوان ما نبود

.

.

.

استاد حاج غلامرضا سازگار

.