^ رسیده ماه رجب در سرم هوای مدینه

رسیده ماه رجب در سرم هوای مدینه
نوشته اند دوباره مرا گدای مدینه

.
گرفته است بهانه دلم برای مدینه
فدای چار امام گره گشای مدینه

.
کبوتر دل من تا بقیع گشته مسافر
سلام مقصد پنجم ! سلام حضرت باقر

.

نبود این دل ما حیدری اگر تو نبودی
نبود روزی ما نوکری اگر تو نبودی

.
نداشت دین خدا لشکری اگر تو نبودی
نداشت جسم تشیّع سری اگر تو نبودی

.
بزرگ و کوچک ما زیر دین راه نجاتت
غلام حیدر و زهرا شدیم با زحماتت

.

تویی همان که پیمبر رسانده است سلامت
تویی که درک خلایق نمی رسد به مقامت

.
شبیه زینب کبری حماسه داشت کلامت
شده است منبر روضه حیات بخش ز نامت

.
همیشه کرده حدیث تو گرم روضه ما را
نتیجه های تلاش توایم و صادقت آقا

.

امام پنجم عالم ، امید پنج تنی تو
بزرگ تر ز تمام تصورات منی تو

.
فدای عزم بلندت ، امام بت شکنی تو
خودت بگو بنویسم حسین یا حسنی تو

.
تویی که وارث جمع فضائل حسنینی
امام امتی و میوه ی دل حسنینی

.

همیشه مثل حسن بود عادت تو کرامت
زبانزد است در عالم همیشه جود و عطایت

.
بزرگواری و دارد فقیر پیش تو حُرمت
و در مرام شما نیست دین به غیر محبت

.
تو و کرم ، تو و بخشش ، تو و عطای فراوان
همیشه لطف تو آقا شده است شامل مهمان

.

تویی که حاصل عمرت همه معارف دین است
به زیر پرچمت آقا کسی که سایه نشین است

.
به دست او رگ خواب همه زمان و زمین است
بقیع بی حرمت هم بهشت اهل یقین است

.
به رغم خواسته ی منکران اصل ولایت
حرم نداشتنت هم نکرد کم ز مقامت

.

تو یادگار شهید غروب حادثه هایی
تو در تمامی حالات ، یاد کرببلایی

.
ز کودکیت تو دلتنگ سیدالشهدایی
تو داغدار امامِ مُرَمِّلٌ بِدِمایی

.
چهار سالگی ات را نمی بری دمی از یاد
رقیه بین خرابه جلوی چشم تو جان داد

.

.

.

محمدحسین رحیمیان

.