شور به پا می کند خون تو در هر مقام
***
شور به پا می کند خون تو در هر مقام
می شکفم بی صدا در خود هر صبح و شام
باده به دست تو کیست ؟ طفل جوان جنون
پیر غلام تو کیست ؟ عشق علیه السلام
.
در رگ عطشانتان ، شهد شهادت به جوش
می شکند تیغ را خنده ی خون در نیام
.
ساقی بی دست شد خاک ز مِی مست شد
میکده آتش گرفت سوخت می و سوخت جام
.
بر سر نی می برند ماه مرا از عراق
کوفه شود شامتان ، کوفه مرامان شام
.
از خود بیرون زدم ، در طلب خون تو
بنده ی حرّ توام ، اذن بده یا امام
.
عشق به پایان رسید ، خون تو پایان نداشت
آنک پایان من در غزلی ناتمام
.
.
.
علیرضا قزوه
.
نظرات