^ شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین

شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین

روی دل با کاروان کربلا دارد حسین

.

از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست

مروه پشت سر نهاد ، اما صفا دارد حسین

.

می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم

بیش از این ها حرمت کوی منا دارد حسین

.

پیش رو راه دیار نیستی ، کافیش نیست

اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین

.

بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب

کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین

.

رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند

تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین

.

بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب

ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین

.

سروران ، پروانگان شمع رخسارش ولی

چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین

.

سر به قاچ زین نهاده ، راه پیمای عراق

می نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین

.

او وفای عهد را با سر کند سودا ولی

خون به دل از کوفیان بی وفا دارد حسین

.

دشمنانش بی امان و دوستانش بی وفا

با کدامین سر کند ، مشکل دوتا دارد حسین

.

سیرت آل علی با سرنوشت کربلاست

هر زمان از ما ، یکی صورت نما دارد حسین

.

آب خود با دشمنان تشنه قسمت می کند

عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین

.

دشمنش هم آب می بندد به روی اهل بیت

داوری بین با چه قومی بی حیا دارد حسین

.

بعد از اینش صحنه ها و پرده ها اشکست و خون

دل تماشا کن چه رنگین سینما دارد حسین

.

ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان زخمه ای

گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین

.

دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز

با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین

.

شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا

جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین

.

اشک خونین گو بیا بنشین به چشم ” شهریار “

کاندر این گوشه عزایی بی ریا دارد حسین

.

.

.

محمدحسین بهجت تبریزی – شهریار

.