^ غصه ها را که می برم از یاد

غصه ها را که می برم از یاد

****

غصه ها را که می برم از یاد

واژه در واژه می زنم فریاد

.

همسر بت شکن رسید از راه

لات و عزی فشارشان افتاد

.

می نخورده به یمن مقدم او

مست مستم در این شب میلاد

.

سجده باید به پای زهرا کرد

بنده ام بنده هرچه بادا باد

.

باش مصداق ” یفرحون … ” که هست

مصطفی شاد مرتضی هم شاد

.

یکی از صد رسالتش این است

دل ما را کند علی آباد

.

هرچه دارند از عنایت اوست

رستگار و موید و خوشزاد

.

رحم الله آن که این مضمون

را میان غزل به دستم داد

.

کی شود که برای او بزنم

گنبد و چند پنجره فولاد

.

در حریمش بنا کنم روزی

صحن هایی شبیه گوهرشاد

.

هدیه ی روز مادرم غزلی ست

که فقط نذر خانه دار علی ست

.

صاحب شعرواره ها زهراست

غزل ناب مصطفی زهراست

.

فاطمه خط قرمز حیدر

همه ی عشق مرتضی زهراست

.

شان او را کسی نمی فهمد

قدر ، کوثر و هل اتی زهراست

.

پاکی مطلق است این خانم

اوج تفسیر انما … زهراست

.

شک نکن که فناء فی الله است

بنده ی غرق در خدا زهراست

.

انبیا هم دخیل گهواره اش

علت این برو بیا زهراست

.

آن که در عرش ارج و قرب او

باز کرده سر و صدا زهراست

.

علت خلق عالم و آدم

مادر بی نظیر ما زهراست

.

به خداوندی خدا سوگند

که حساب و کتاب با زهراست

.

کاظمی ، کاوه ، باکری ، چمران

مادر هر چه جان فدا زهراست

.

چشم خانم فقط به امر ولی ست

حافظ جان هرچه ” سید علی ” ست

.

.

.

علیرضا خاکساری

.