اشعار آیینی خیمه...

منو می کشه سکوتت

اطلاعات بیشتر
تاریخ انتشار 30 دی 1397

منو می کشه سکوتت

متن شعر

منو می کشه سکوتت

***

منو می کشه سکوتت

گریه های تو قنوتت

.
یه حرفی بزن ، یه چیزی بگو

که دردی شده لبخندت به تابوتت

.
این خونه ، بعد تو ، آوار غم میشه نرو
شهرمون ، شهر ستم میشه نرو
کمرم خم میشه نرو

.
تو بری دلم می میره

زندگیم آتیش می گیره 
.
غم دنیا توو نگاته

پر کشیدن از خداته

.
الهی فدای بغضِ صدا و

اشکایی که مابینِ حرفاته

.
فریاد بیداری ، همیشه مدیون توئه
دینداری ، نتیجه‌ ی خون توئه
علی ، ممنون توئه

.
شاخه‌ ی گل پژمردم

تو شکستی و من مُردم

.
تو بری دلم می میره

زندگیم آتیش می گیره 

.

داره میره هم نبردت

ای فدای آه سردت

.
دارم می میرم ، دلم می سوزه

که تنها میشی بی یار و همدردت

.
می سوزم دخترهام غریب و بی مادر میشن
می سوزم ، با غربت بغض حسن
برا شهید بی کفن

.
از غم حسن دلخونم

روضه‌ ی حسین می خونم

.

اگر کشتند چرا آبت ندادند

چرا زان درّ نایابت ندادند

.

اگر کشتند چرا خاکت نکردند

کفن بر جسم صد چاکت نکردند

.

اگر کشتند چرا مویت کشیدند

چو گرگان پنجه بر رویت کشیدند

.

.

.

شاعر : اکبر شیخی

.

برچسب ها

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *