^ یا ربِ وقت سحر تقرب شب هاست

یا ربِ وقت سحر تقرب شب هاست

***

یا ربِ وقت سحر تقرب شب هاست
رو به کریمان زدن عبادت لب هاست

.
بستر بیمار وعده گاه طبیب است
خیری اگر می دهند برکت تب هاست

.
نوکر گمنام هم بنام شد اینجا
آنچه مهم نیست پیش یار لقب هاست

.
سِیر الهیِ اهل عشق همیشه
رحمت ذی القعده هاست لطف رجب هاست

.
ذکر رضا قند کرده تلخی ما را
شهد نبات است اینکه بین رطب هاست

.

مادرم آمد مرا به دست رضا داد
آبرویم را خرید خانه اش آباد !

.

محضر سلطان می آورند اگر دست
می شکنند عاشقان به شوق نظر دست

.
دست به دامان حلقه های ضریحم
کودکم و می دهم به دست پدر دست

.
بین قنوتم افاضه کرد مکرر
خیر کثیر است در زمان سحر دست

.
عقل چکارست تا گدای تو هستم
فیض به من بیشتر رسانده ز سر … دست

.
تر شده از دیدن حرم چقدر چشم
پر شده از محضر شما چقدر دست

.

سفره گشا تا رضاست سفره نشینم
ضامن آهو نوشته روی نگینم

.

پشت سر زائران دعاست ، دعایت
دلخوشی دعبل است خاک عبایت

.
سلسله بر گردن روات کشیدی
جان به فدای کلام مثل طلایت

.
کعبه تویی مسجدالحرام بهانه
قبله تویی قم شده ست قبله نمایت

.
قصر به هم ریخت در مناظره وقتی ..
آبروی جاثلیق ریخت به پایت

.
کن فیکونِ تو فاش شد سر سفره
شیر میاید برون ز پرده برایت

.

روی دو چشم ترم قدم بزن ای ماه
تا که مطهر شود شبیه قدمگاه ..

.

آمدم ای شاه با نشان و نشانی
پیش تو باشد دلم به حکم امانی

.
وقت نماز است صف پر است کمک کن
کاش مرا هم کنار خود بنشانی

.
هرچه کنی از درت جدا نشوم من
خواه بخوانی مرا و خواه برانی

.
جاروی خدام را ببخش به زوار
تا که در این دل کنند خانه تکانی

.
ابن شبیب آمده ست دیدنت آقا
موقع روضه شده ست و مرثیه خوانی

.

ناله ان کنتَ باکیاََ بزن آقا
سینه بر آن شاه بی کفن بزن آقا

.

یابن الشبیب عمه ام دلش پر غم شد
چادر و پوشیه بین قافله کم شد

.
جد غریبم ز روی اسب زمین خورد
پیرهنش بر فراز نیزه علم شد

.
دامنشان گر گرفت صورتشان سوخت
آتش خیمه بلای اهل حرم شد

.
چرخش شلاق ها به بازویشان خورد
قامت معصومه ها شکسته و خم شد

.
بعد هزاران هزار زخم جگر سوز
نوبت بازار شام و هلهله هم شد

.

زخم غرورم ز ماجرای حجاب است
گریه ی من بیشتر برای رباب است

.

.

.

سید پوریا هاشمی

.