از ازل آب و گلم گفت : که من کوثری ام

از ازل آب و گلم گفت : که من کوثری ام

فاطمی دین و حسینی ، حسنی ، حیدری ام

.

همه ی دلخوشی ام ای گل زهرا این است

که خوش اقبال از این مرحمت داوری ام

.

سر در قصر بهشتی دلم بنوشتند

که مسلمان مرام حسن عسگری ام

 .

چه کسی مثل من دل شده دلبر دارد ؟

چه کسی مثل تو ای دوست کند دلبری ام ؟

.

من که مجنونم و آشفته  ؛ تو را می خوانم

سر بازار غمت ؛ یوسف من ؛ مشتری ام

.

به همه نسل بنی فاطمه سوگند که من

تا صف حشر بگویم که علی اکبری ام

.

آری آری به خدا کف زدن اینجاست حلال

که حسن داده مرا وعده ی دیدار و وصال

.

آسمان مهر و تولای تو دارد آقا

عرش در سینه تمنای تو دارد آقا

.

حور و غلمان بهشت اند گدای نفست

باغ رضوان سر سودای تو دارد آقا

.

از شعاع افق چشم تو بالاتر چیست ؟

ماه سودای قدم های تو دارد آقا

.

هل اتا آید و آقایی تو می خواند

جبرئیل آیت غرای تو دارد آقا

 .

عرصه ی محشر و آغاز شفاعت از توست

عالمی حسرت فردای تو دارد آقا

.

گوشه ی صحن و سرایت ، حرم آل عباست

خاک سرداب گل پای تو دارد آقا

.

زیر پایت نظر افکن که تماشا دارد

دل آواره به خاک قدمت جا دارد

.

وای اگر جلوه کنی !  جلوه نکرده این است

هرچه خون است به پای علمت می ریزد

.

بی تو خورشید خریدار ندارد یعنی

هرچه نور است ز عرش حرمت می ریزد

.

عمر نوح ای همه ی روح ؛ تو را لازم نیست

کشتی نوح از این عمر کمت می ریزد

.

از دل خسته خداوند نگیرد غم تو

که سرور از دل دریای غمت می ریزد

.

دست خالی نرود هیچ کس از درگه تو

از تهیدستی سائل درمت می ریزد

.

تو ابالمهدی زهرایی و دوم حسنی

مجتبای دگر فاطمه آقای منی

 .

تا که من چون حسن عسگری آقا دارم

ز عیار گل دلبر دل زیبا دارم

.

زندگی زیر لوایش چه صفایی دارد

روزگار خوشی از این قد و بالا دارم

.

با محبت تر از این جمله ندارم در دل

که به بالای سرم مثل تو بابا دارم

.

به وجود تو امام حسن عسگری است

که به کنعان دلم یوسف زهرا دارم

.

ای بنازم به مقامت که امانت داری

من امان نامه ز امضای تولا دارم

.

حاجت روی جگر گوشه تو ما را کشت

ای بسا دست توسل به تو مولا دارم

.

مادرت منتظر آمدن مهدی توست

صبح میلاد تو هنگامه ی هم عهدی توست

.

سامرا خاک گل ماست خدا می داند

خاک من از گل مولاست خدا می داند

.

نظر از سامره بردار دلم را بنگر

حرم عسگری اینجاست خدا می داند

.

نه من از کوی تو دورم به همین منزل چند

بعد منزل نه به این هاست خدا می داند

.

حج تویی کعبه تویی در دل من خانه ی توست

طوف کوی تو مهیاست خدا می داند

.

حرم و گنبد و گلدسته ی تو در عرش است

عرش زوار دل ماست خدا می داند

.

طلب و دعوت و همت همگی نزد شماست

ورنه دل قافله پیماست خدا می داند

.

بین ما نیست کمی فاصله یابن الهادی

جز من و گرد همین قافله یابن الهادی

 .

.

.

حاج محمود ژولیده

.