اى آسمان به صورت ماهش نظاره كن

اى آسمان به صورت ماهش نظاره كن

از شرم روى او ، مه خود را دو پاره كن

.
بشمار ، اختران شب‌ افروز خويش را

آنگه بيا فضائل او را شماره كن

.
شمس جمال او ، چو فلك ، جلوه‌ گر شود

قربانش اختران ، همه با يك اشاره كن

.
شب ها ، به پاسگاه حريم مقدّسش

با چشمك ستاره به هر سو نظاره كن

.
در معبد زمين ، چو كند نيمه‌ شب نماز

قنديل ، ماه و ، شمع شبستان ، ستاره كن

.
اى چرخ جامه ی فرح امشب بتن نماى

پولك ، ز اختران و ، ز مه ، گوشواره كن

.
عمر دوباره ، بوسه به خاك قدوم اوست

دستت چو مي رسد طلب از او دوباره كن

.
اكنون ” حسان ” به مهر محمّد و آل او
درماندگى روز جزا را تو چاره كن

.

.

.

استاد حبیب الله چایچیان

.