^ شور عاشورت زمان را تا ابد در بر گرفت

شور عاشورت زمان را تا ابد در بر گرفت

****

شور عاشورت زمان را تا ابد در بر گرفت
نُه سپهر از شعله ی سرخ خیامت در گرفت
.
گریه را وقف غمت کردیم از روز ازل
کآسمان از دیده ی پر اشک ما ساغر گرفت
.
از شرار خیمه ها تا دامن طفل تو سوخت
دود آن تا آسمان خورشید را در بر گرفت
.
وای من ، ای وای من ، این امت بیدادگر
با چه جرمی انتقام از آل پیغمبر گرفت
.
خواست خورشید اوفتد از چرخ در دریای خون
پرده ی خون تا رخ ثارالله اکبر گرفت
.
با همان دستی که قاتل رأس قرآن را برید
از سر دخت امیرالمؤمنین معجر گرفت
.
کشته ی آن کشته باید شد که در جنب فرات
حنجر خشکیده اش آب از دم خنجر گرفت
.
هستِ خود را وقف کرد و هستی حق را خرید
داد سر در راه دین و زندگی از سر گرفت
.
زخم ها گشتند گم در کثرت گلبوسه ها
بس که زینب بوسه از آن نازنین پیکر گرفت
.
بعد زخم آن همه شمشیر و تیغ و تیر و سنگ
سمّ اسبان هم گلاب از آن گل پرپر گرفت
.
گریه ها از داغ اکبر کرد با بانگ بلند
تسلیت از خنده ی خصم ستم گستر گرفت
.
نهضت خونین عاشورا به دشت کربلا
رمز پیروزی ز لبخند علی اصغر گرفت
.
از مضامینش توان پی برد کز روز ازل
نخل ” میثم ” دائم از خون شهیدان برگرفت
.
.
.
استاد حاج غلامرضا سازگار
.