لب صیّاد من جز ذکر یا حیدر نمی گیرد
هوایی جز هوای عشق او در سر نمی گیرد
.
من آن مستم که حتّی از خُماری گر بمیرد هم
ز دست هیچ کس غیر از علی ساغر نمی گیرد
.
شدم حکّاک تا ” نادِ علی “بر سنگ بنویسم
که انگشتر به خود نقشی از این خوش تر نمی گیرد
.
اگر میلیاردها نوکر بگیرد دور حیدر را
یکی شان ، تاج و تخت از حضرت قنبر نمی گیرد
.
چگونه عاشق و دلبسته ی شاه نجف باشد ؟
کسی که شیر پاک از دامن مادر نمی گیرد
.
غدیر این راز را افشا نموده ، جز امیر ما
کسی جای نبی را بر سر منبر نمی گیرد
.
مُحبّش نوش خواهد کرد از کوثر زمانی که
به جز زَقّوم از دست علی ، کافر نمی گیرد
.
حکایت همچنان باقی ست امّا غافل از این که
فضیلت های عبدش جا به صد دفتر نمی گیرد
.
سگ اهلی این خانه شود گر سنگ باران هم
” دری دیگر نمی داند رهی دیگر نمی گیرد ” ***
.
.
.
محمد قاسمی
.
.
.
نظرات