می روم تا به خود آیم به منایی برسم

می روم تا به خود آیم به منایی برسم
سعی دارم که در این حج به صفایی برسم
.
قلبم از جوشش لبیک لبالب شده است
تا به وادی اجابت به دعایی برسم
.
می روم بشنوم از دوست که ” فاخلع نعلیک ”
طی این راه به وادی ” طوا “یی برسم
.
شوق شش گوشه به آتش بکشد دلها را
سوختم تا که به مصباح ” هدایی ” برسم
.
” آه ” من ترجمه ای از ” نفس المهموم ” است
همدم آه شدم تا به نوایی برسم
.
کاش در راه حرم لایق دیدارشوم
” لن ترانی ” نشنیده به لقایی برسم
.
هر قدم سوی حرم ” سیرالی الله ” من است
غیر از این راه بعید است به جایی برسم
.
کاش در سیر مسیر سفر اکسیر شوم
شاید از خاک به ایوان طلایی برسم
.
کاش هرجا بروم همدم جابر باشم
کاش همراه عطیه به عطایی برسم
.
کاش با رنگ خدا از همه سبقت گیرم
با ” حبیب ابن مظاهر ” به حنایی برسم
.
آه ای دل ” بذل مهجته فیک ” بخوان
باید از خوان زیارت به نوایی برسم
.
.
.
سید محمدرضا یعقوبی آل
.