کنار کوچه ی بنی هاشم
دلم رو خاک غربت افتاده
.
کنار تربت مزاری که
مجاور امام سجاده
.
دلم امشب شده زائر
دخیلم آقا یا حضرت باقر
.
مزار اون که جدشو دید و
تموم قصه رو به خاطر داشت
.
پر از حماسه ی حسینی بود
مدینه تا امام باقر داشت
.
دلم امشب شده زائر
دخیلم آقا یا حضرت باقر
.
دل زمین می سوزه از داغی
که تا ابد تو سینه می مونه
.
نشون غربت شما روی
پیشونی مدینه می مونه
.
امام عالمی و عمامه ت
مدار آسمون و افلاکه
.
اما جای گلدسته و گنبد
تموم صحن مرقدت خاکه
.
شده داغ دلم تازه
یه روز شیعه مرقدت رو می سازه
.
غریب آقام غریب آقام
دخیلم آقا یا حضرت باقر
.
یه عمره روضه خوندی و
روضه برای مکتبت رسالت بود
.
میون روضه گریه های تو
برای عمه ی سه سالت بود
.
تو همسفر کنار زینب با
سر شهید کربلا بودی
.
تو هم شبیه عمه آماجِ
باران تازیانه ها بودی
.
پر از اشک و تب و تابم
پریشون کربلای اربابم
.
.
.
نظرات