از آسمون ندا رسیده

از آسمون ندا رسیده

***

از آسمون ندا رسیده

حسین به کربلا رسیده

.
صدای بال جبرئیله
اومده پیشواز عقیله

.
رسیده تا رو خاک نذاره
پاهاشو خاتون قبیله

جانم عقیله

.
خیلی عقیله بی قراره
آخه چه رسم روزگاره

.
وقتی میخواد بره از اینجا
مَحرَم نداره

.
یه روز میاد دیگه بی احترامه
می بینه که تو کوچه های شامه
دور و بر ناقه ها ازدحامه

.
تو خیمه ها مشکا پر آبند
این چند شبه راحت می خوابند

.
نه بغضی مونده تو گلوشون
نه نیزه داری رو به روشون

.
بچه ها گرم پشتشون به
قامت رعنای عموشون
فدا عموشون

.
اون لحظه رو خدا نیاره
خیمه رو بی عمو بذاره

.
آخه رباب بدون سقا
علی نداره

.
تا باشه هیچ کی بی حیا نمیشه
قامت عمه دیگه تا نمیشه
پای کسی به خیمه وا نمیشه

.
نگاهمه به علقمه کجاست برادرم
ببینه دست به دست داره می گرده معجرم

.

.

.