از سینه دگر آه شرر بار نکش

از سینه دگر آه شرر بار نکش

برخیز ولی منت دیوار نکش

من شانه نخواستم به جان بابا

از دست شکسته این قدر کار نکش

.

با اشک دلیل اشک مهتاب شدی

هر نیمه ی شب همین که بی تاب شدی

از بس که غذا نمی خوری مادر من

در عرض سه ماه این همه آب شدی

.

ای کاش که درد سینه غوغا نکند

خیلی نفست فاصله پیدا نکند

پهلوی تو را همین که دیدم گفتم

این زخم خدا کند دهن وا نکند

.

امروز یکی دو رنج مبهم داریم

از چیست که ناخواسته ماتم داریم

در بقچه ی روبرویمان دقت کن

من فکر کنم که یک کفن کم داریم

.

بی تاب حسین آمده تابش بدهی

انگار بنا نیست جوابش بدهی

اصلاً تو خودت بگو دلت می آید

او تشنه شود نباشی آبش بدهی

.

.

.

علی زمانیان

.