اگر که قبله نما در مدار می لرزد

اگر که قبله نما در مدار می لرزد
به شوق سجده به ایوان یار می لرزد

.

شراب روی ضریح تو جمع ضدین است
کنار صحن تو مست و خمار می لرزد

.

ز هُرم آتش عشق تو ” شمس ” تب کرده
و از رطوبت مِی شهریار می لرزد

.

پیاده آمده ای بین دشمنان اما
ز هیبتی که تو داری سوار می لرزد

.

معاندی که به تیغ تو جان خود را داد
به جبر آمد و بی اختیار می لرزد

.

شنیده است صدای تو را نبی وقتی
که تار صوتی پروردگار می لرزد

.

میان خلوت خود از شکوه جلوت تو
کسی که بود به عشقت دُچار می لرزد

.

به یاد وصل تو آیه به آیه قطره ی اشک
به روی گونه ی هر بی قرار می لرزد

.
به پای عشق تو تمّار سر فرود آورد
عجیب نیست اگر روی دار می رقصد

.

.

.

علی اصغر یزدی 

.