این اشک که خود گوشه ای از رحمت زهراست
عرض ادب کوچک ما ساحت زهراست
.
آن کس که پیمبر به دو دستش زده بوسه
او اُم ابیهای نبی حضرت زهراست
.
فضّه که خودش محرم اسرار الهی است
فخرش شده این رتبه که در خدمت زهراست
.
پاهای ورم کرده و چشمان پر از اشک
در وقت عبادات و دعا خصلت زهراست
.
نان پختن زهرا دل ما را علوی کرد
بنده شدن ما اثر برکت زهراست
.
فردا که خلایق همه در حال فرارند
امید دل ما ، نظر رحمت زهراست
.
نگذاشت علی بی کس و بی یار بماند
آرامش حیدر ، نفس راحت زهراست
.
بستند درِ خانه به رویش همه ی شهر
این گوشه ای از درد و غم غربت زهراست
.
خورشید پُر از نور علی از چه گرفته ؟!
این سایه دگر چیست که بر صورت زهراست ؟!
.
.
.
محمد جواد شیرازی
.
نظرات