ای آبروی عشق بگردان دو عین را

ای آبروی عشق بگردان دو عین را
تغییر ده قضا و قدر عالمین را

.

دنیا پر است از غم و درد و بلا و رنج
بازآ و پر کن از کرمت زیب و زین را

.

ای آفتاب عالم و آدم طلوع کن
روشن کن از جمال خودت مشرقین را

.

با صوت دلنواز بخوان از کنار بیت
” صمصام منتقم ” و ” انَا ابنُ الحسین ” را

.

زهرا کشید با حسنین انتظار تو
خشنود کن به جان علی زینبین را

.

حالا کنار خیمه تو خیمه می‎زنیم
با تو به پا کنیم چنین نشأتین را

.

آنقدر با تو گریه کنیم از غم حسین
تا جان دهیم طالب خون حسین را

.

بازآ که با تلاوت آیات ذوالفقار
از بیخ برکنی شجر نحستین را

.

هم انتقام کوچه و گودال را بگیر
هم زنده ساز خیبر و بدر و حنین را

.

ایران سوی حجاز چو لشگرکشی کند
با پرچم تو فتح کند مغربین را

.

با دولت کریمه‎ی تو چون دهد وصال
آباد می‎ کنیم همه ‎ی عالمین را

.

.

.