^ ای تیر اَمرداد رها از کف آرش

ای تیر اَمرداد رها از کف آرش

***

ای تیر اَمرداد رها از کف آرش

رویین تنِ تنها شده از نسل سیاوش

.

تا کور شود چشم شغادینه ی تهمت

بر اسب تهمتن بزن و بگذر از آتش

.

اروند ترین روح من ای روح خلیجی

ای گرمی بی واهمه ای شرجی سرکش

.

خورشید در امواج گهر در گهر تو

قرنی ست که پنهان شده چون تیر به ترکش

.

دست تو در ایثار بسیجیده تر از ابر

از چشم تو دریا هیجانی ست مشوّش

.

اسفند که باشی نفست رمز بهار است

این طور گلستان شده آوازه ی آتش

.

رقص تو چنین بر سر آتش شده یک عمر

الگوی گل اندر گل رندان بلاکش

.

از چلّه ی جان رستی و سر حدّ بهاری

چون تیر امرداد رها از کف آرش

.

.

.

حامد صافی

.