اشعار آیینی خیمه...

^ ای همه پیغمبران کنید از جا قیام

اطلاعات بیشتر
تاریخ انتشار 17 فروردین 1398

^ ای همه پیغمبران کنید از جا قیام

متن شعر

ای همه پیغمبران کنید از جا قیام
نهید رو با شعف ، به بیت خیرالانام

.
همه به ذکر و دعا ، همه به عرض سلام
که روی دست نبی ، حسین دارد مقام

.
مسیح در هر نفس ، کلیم در هر کلام
زنند دم از حسین ، به اشتیاق تمام

.
شب سرور خداست جهان پر از این نداست 
ظهور نورالهداست حسین روحی فداست 
.
جهان اسلام بود ، در آرزوی حسین
رسول اکرم زند ، خنده به روی حسین

.
” ام‌ ابیها ” کشد شانه به موی حسین
گشوده شیر خدا دیده به سوی حسین

.
گرفته دین آبرو ز آبروی حسین
نهند پیغمبران جبین به کوی حسین

.
حسین ” فوزالعظیم ” حسین ” نور مبین “
حسین “عین الحیات ” حسین ” حق الیقین “
.
نهاد پا در جهان امام عفو و کرم
ز مقدمش آمده مدینه رشکِ ارم

.
صورت زیبای او سوره ی نون و القلم
به آبرویش قسم به خاک کویش قسم

.
که ما نبودیم و او به ملک دل زد قدم

به هر دلی ساخته ، خدا بر او یک حرم

.
حسین یار دل است گل بهار دل است 
به مهر او دلخوشم که عشق کار دل است 
.
نفس از او ، دم از او ، نشاط از او ، غم از اوست
او ز رسول خدا ، رسول اکرم از اوست

.
تمام او از خدا ، تمام عالم از اوست
حیات عالم از او ، نجات آدم از اوست

.
حسین خود قلب ماست ، قلوب ما هم از اوست
منم که تا روزِ هست تمام هستم از اوست
.
قعـود یعنی حسین قیام یعنی حسین 
سجود یعنی حسین سلام یعنی حسین 
.
حسین بی یار نیست ، خلق جهان یار اوست
بـه اوج آزادگی ، خلق گرفتار اوست

.
کلیم مدهوش او ، مسیح بیمار اوست
تمام هست خدا ، متاع بازار اوست

.
به آن حسینی که حق تکیه به دیوار اوست
هر که حسینی شود خدا خریدار اوست

.
سبزی گلزار دین ز سرخی خون اوست 
قیام مدیون او نماز مرهون اوست 
.

بارِ غمِ امتی ، هماره بر دوش او
به سیر معراج خون ، زخم بدن توش او

.
پیام بی جبرئیل ز دوست در گوش او
زخم سر نیزه‌ ها نیش مگو ، نوش او

.
هماره بوده است و هست شیعه کفن پوش او
میان آغوش خون خدا هم آغـوش او

.
گلو شده چاک‌ چاک بدن شده پوست‌ پوست 
ز هر رگ حنجرش ندا دهد دوست ، دوست 
.
الا که جان پیشکش در این ولادت کنیم
به مکتب خون مرور درس شهادت کنیم

.
همه چو ” فطرس ” بر او عرض ارادت کنیم
از این ولادت به خلق ، سزد سیادت کنیم

.
خاک درش را ز مِهر ، مُهر عبادت کنیم
ز خاک یاران او کسب سعادت کنیم

.
وعده ی ما با حسین عروج ما تا حسین 
سرود ما ذکر ما دعای ما یا حسین 
.
حسین تا روز حشر ، رهبر آزادگی‌ ست
خون جوانان او جوهر آزادگی‌ ست

.
خاک شهیدان او مظهر آزادگی‌ ست
قامت عباس او محور آزادگی‌ ست

.
قتلگهش تا ابد سنگر آزادگی‌ ست
پیکر صد چاک او منظر آزادگی‌ ست
.

پیرو او کیست ؟ کیست ؟ کسی که آزاد زیست 
بنـده ی درگاه او جز به خدا بنده نیست 
.
تو کیستی ؟ یا حسین ! خدای را مظهری
تو شمع جمع وجود ، تو روح پیغمبری

.
تو با سرت نوک نی ز خلق عالم سری
تو کلِ اسلام را چـو روح در پیکری

.
تو خلق را تا ابد ، چراغ روشنگری
تو در جلال و شرف محمدِ دیگری

.
زخم بدن سوره ی تَبارَکت یا حسین 
خلعتِ ثـاراللهی مبارکت یا حسین 
.
خون شهیدان تو ، خون تو خون خداست
قسم به ذات خدا ، خدا تو را خون بهاست

.
غریبی و عالمی با هدفت آشناست
قبر تو در قلب ما مهر تو در خون ماست

.
سینه ی مجروح ما قطعه‌ ای از کربلاست
حنجره ی ما پر از زمزمه ی نی نـواست

.
تویی که خلق خداست دست به دامان تو 
” میثم “بی‌ دست و پاست دست به دامان تو 

.

.

.

استاد حاج غلامرضا سازگار 

.

برچسب ها

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *