^ بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

آهوی وحشی ام و عشق تو شد صیّادم

.

صید دام تو شدن روزی هر کس نشود

لطف زهراست که در دام شما افتادم

.

می کنم سجده به درگاه خداوند کریم

که بُوَد نوکری ات ارث من از اجدادم

.

از غم دوری تو حال خرابی دارم

چه شود ، با نظر لطف کنی آبادم

پیش دشمن به خدا آبرویم خواهد رفت

تو اگر روز قیامت نرسی بر دادم

.

به من بی سر و پا لطف تو بی پایان است

این همه بنده نوازی نرود از یادم

.

مَفِکن از نظر ای دوست مرا مسکینم

شاد کن با کرم خویش دل ناشادم

.

دل من تنگ شده بهر وطن یا مولا

همه دانند که من اهل علی آبادم

.

.

.

ابراهیم لآلی

.