بگو کیست محمد ؟ هوالاحمد و محمود

بگو کیست محمد ؟ هوالاحمد و محمود

هوالعبد و هوالحمد والشاهد مشهود

.

هوالنور ، هوالطور ، هوالصادر و مصدور

هوالحق ، هوالحی والشاکر مشکور

.

هوالخُلق هوالرازق و مرزوق

هوالحلم ، هوالعلم ، هوالخالق و مخلوق

.

هوالکهف ، هوالحصن ، هوالظاهر و باطن

هوالعدل ، هوالقسط ، هوالامن و مومن

.

هوالفضل ، هوالبذل ، هوالعالم و حاکم

هوالعهد ، هوالشهد ، هوالقائم و دائم

.

به اخلاق رحیم است و علیم است و حکیم است

به رفتار کریم است و عظیم است و قدیم است

.

خدا راست مباهات بر آن خلق عظیمش

گواراست به آیات ز کردار کریمش

.

ستوده ست صفاتش به اوصاف الهی

خداگونه ی ذاتش همگی لایتناهی

.

سِترُک است مقامش که او باب نجات است

سرودی ست به نامش سلام و صلوات است

.

مجلّی ست به قرآن ، مهیمن به رسولان

مجلّی ست به سبحان ، مُبیّن به امامان

.

به موسی ست مویّد ، به عیسی ست معرف
به تورات مقیّد ، به انجیل معارف
.
تولّی ست ، تبرّی ست همه دین مبینش
چه زیباست که هر جاست علی نقش نگینش
.
نبی اوست ، علی اوست ، شفیع دو سرا اوست
جلی اوست ، ولی اوست ، انیس الفقرا اوست
.
نذیر است و بشیر است ؛ به عالم همه میر است
مجیر است ، منیر است ، علمدار غدیر است
.
رسولی ست معظّم ، قرار همه عالم
به مولاست معلِّم ، به یکتاست معلَّم
.
به اوصاف مبارک وجودش متبرک
به الطاف تبارک سجودش متبرک
.
مصلاش به کعبه به زایشگه حیدر
تماشاش به قبله به زهرایی کوثر
.
حسین است چو جانش ، حسن جان جهانش
و زهراست جنانش ، علی شاه شهانش
.
حیات است ممات است ، غمش فُلک نجات است
مگر مدح توان گفت از آن لعل گهربار
.
مگر شرح توان کرد از آن چشمه ی سرشار
.
چه خوب است شود یار از این پرتو میلاد
که صد سال پس از اوست از او میکده آباد
.
دو تا نور در این دست ، در این ماه پرشور
دو تا ماه ، دو تا مهر ، دو تا نور
.
دو تا شوق ، دو تا عشق ، دو تا رهبر عاشق
یکی نام محمّد ، یکی جعفر صادق
.

از او علم ، از او حلم به عالم شده معلوم
از او اصل ، از او فرع ، بنازم به دو معصوم
.
چه بسیار که دیدند در این عرصه بلایا
چه بسیار نمودند تحمل به رزایا
.
رساندند علم را اگر دست علمدار
بیا قدر بدانیم به رفتار و به گفتار
.
به هر قوم به هر رنگ همه گِرد ولایت
بگیریم ز هر کوه همه راه هدایت

.

.

.