^ تا که این شور را شعور کنم

تا که این شور را شعور کنم

***

تا که این شور را شعور کنم
می روم از نجف عبور کنم

.

لحظه ای از زمین جدا بشوم
آسمان را کمی مرور کنم

.

از سلیمان اجازه می گیرم
که خودم را شبیه مور کنم

.

گریه ها کرده ام برایش تا
شعر را غرق در سرور کنم

.

من که از شوق مَنْ یَمُتْ یَرَنی
زندگی با خیال گور کنم

.

آنقدر می زنم صدایش تا
خلوتم را پر از ” حضور ” کنم

.

گفته‌ ام ” اوریا ” که مدحش را
گاهی اوقات از زبور کنم

.

حرفی از زبزنم
یادی از نور کوه طور کنم

.

شرحی از دردهای او بدهم
تا که ایوب را صبور کنم

.

دل و جان شستشو دهم با اشک
قلب را شیشه ی بلور کنم

.

با عنایات او وجودم را
خالی از هرچه غیر نور کنم

.

که علی دست قادر ازلی ست
خلقت ما سوا به دست علی ست

.

.

.

علی اصغر یزدی

.