حوریه سوخت در آتش

حوریه سوخت در آتش
از پای تا سر آتش

.
بر روی مرتضی شرم
بر روی مادر آتش

در سوخت ؛ پر سوخت ؛ یاس پیمبر سوخت
از آه ؛  نآگاه ؛ تمام حیدر سوخت

.

علی به سمت مسجد روونه
آتیش گرفته تموم خونه

.
مادر گرفته دامان مولا
پیچیده دستش به تازیونه

.
یارالی ننه یارالی ننه

.

انسیه شد وحیده
رشیده شد خمیده

.
نوری که پای ظلمت
به چادرش رسیده

.

کوثر ؛ با سر ؛ افتاده پشت در
مادر ؛ پرپر ؛ برابر حیدر

.
در سوخت ؛ پر سوخت ؛ یاس پیمبر سوخت
از آه ؛  نآگاه ؛ تمام حیدر سوخت

.

خونه ی امید پر از شراره
چهره ی خورشید پر از ستاره

.
این قصه دیگه تموم نمیشه
این زخما دیگه دوا نداره

.

در سوخت ؛ پر سوخت ؛ یاس پیمبر سوخت
از آه ؛  نآگاه ؛ تمام حیدر سوخت

.

علی به سمت مسجد روونه
آتیش گرفته تموم خونه

.
مادر گرفته دامان مولا
پیچیده دستش به تازیونه

.
یارالی ننه یارالی ننه

.

گلا نفس بریدن
چشا به خون تپیدن

.
خورشیدِ آسمونو
روی زمین کشیدن

.

بالِ لاله زخمی و بی حاله
از این کوچه راهی گوداله

.

کنار گودال میزنه پرپر
وقتی که قاتل میکشه خنجر

.
ای رود تشنه ای عشق بی سر
ای بی کفن ای غریب مادر

.

.

.