^ خاطراتش قشنگ و زیبا بود

خاطراتش قشنگ و زیبا بود

عطر سیب و اقاقیا می داد

روزهای خوشش دگرگون شد

گذرش تا به کربلا افتاد

.

داغ هفتاد و دو شقایق را　

بر سرشانه های خود حس کرد

رنج زنجیر و درد سلسله را

بر مچ دست و پای خود حس کرد

.

روی آیینه ی غرور دلش　

زیر باران سنگ چین افتاد

دید خورشید را که چندین بار

از سر نیزه بر زمین افتاد

.

گریه های رقیه را می دید　

کوه فریاد در گلویش بود　

محمل باز عمه پشتِ سرش　

سر عباس رو به رویش بود　

.

دید از زیر نیزه ی جدش

بر زمین ، قطره قطره خون می ریخت

دید در کوفه دشمن نامرد

سر او را به شاخه ای آویخت

.

کودکان چموش سنگ به دست

پای ناقه به جانش افتادند

مردمان حرامزاده ی شام

خارجی زاده اش لقب دادند

.

از سر بام خاک و خاکستر

نقل سر بود و فرش راهش بود

چشم ناپاک شهر را می دید

غم ناموس در نگاهش بـود

.

 غیرتش را به جوش آوردند

نیزه داران مستِ سکه پرست

  چهره ی سرخ عمّه را تا دید　

مثل عباس چشم خـود را بست

.

.

.

وحید قاسمی

.