^ شبکور شدیم از عدم تابش نورت

شبکور شدیم از عدم تابش نورت

این خاک یتیم است بکش دست عبورت

.

امواج علیل و نفَس باد عقیم است

ساحل به شک افتاده ز طوفان حضورت

.

در آینه ی خانه نظر کن که ببینی

تصویر همه هست به جز صاحب صورت

.

از روشنی آه تو داریم چراغی

ای فیض غمت ، صیقل زنگار و کدورت

.

اغلب همه مَردیم ولی محض تفاخر

اینجا همه هستند به جز وقت ظهورت

.

دوریم ز تو گرچه تو نزدیک به مایی

ای دوست نشانی بده از خانه ی دورت

.

.

.

شیخ سید رضا جعفری

.