اشعار آیینی خیمه...

ماه، پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت

اطلاعات بیشتر
تاریخ انتشار 29 بهمن 1396

ماه، پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت

متن شعر

ماه ، پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت
ابر بی لطف قنوتش برکت بارش نداشت

.

ظاهراً گردانده زهرا دسته ی دستاس را

باطناً دور فلک بی اذن او گردش نداشت

.

نیم عمرش با نبی بوده ست ، نیمی با وصی
از ازل عمر کسی اینقدر گنجایش نداشت

.

بی نشانی خود نشان اعتراض فاطمه ست
مدفنش مخفی نمی مانده اگر رنجش نداشت

.

رنج او را روز اگر می دید می شد شام تار
لحظه ای بعد از پدر ریحانه آرامش نداشت

.

هر کجا که کوچه ی باریک دیدم گفته ام
کاش که شهر مدینه یاغی سرکش نداشت

.

شانه بر گیسوی طفلان پریشان می کشید
دست اگر بالا می آمد یا اگر لرزش نداشت

.

رفت یک بار از علی خواهش کند ، تابوت خواست
در تمام عمر کوتاهش جز این خواهش نداشت

.

.

.

مرضیه نعیم امینی

.

برچسب ها

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *