می دانم اینجایی و من را زیر پر داری

می دانم اینجایی و من را زیر پر داری

اشراف بر حال دلم از هر نظر داری

.

من بارها با چشم خود دیدم هوایم را

از هر که حتی والدینم بیشتر داری

.

گفتی خودم پیگیر وضع رعیتم هستم

گفتی خودت با من بگو حرفی اگر داری

.

حالا رعیت با تو عرضی مختصر دارد

البته می دانم خودت بهتر خبر داری

.

آقا تقاضا می کنم یک بار یادم کن

در آن قنوتی که سحر با چشم تر داری

.

ای کاش با دست خودت تا آخر روضه

این کوه غم را از روی این سینه برداری

.

من راضی ام ، من قانعم ، من هر چه می خواهی

قربان آنچه تو برایم زیر سر داری

.

.

.