هر کس سر و کارش با علی است
باید برود ، هر جا علی است
.
هر کس که بگوید ” لافتی “
دنباله ی آن ، ” الّا ” علی است
.
تعظیم علی در ” هل اتی ” است
راز نبأ و طه ، علی است
منظور خدا آن جا که گفت
” قد افلح من زکّا ” علی است
.
در علم و ورع ، تقوا و زهد
در هر عملی ، یکتا علی است
.
آذوقه کش بیچارگان
پنهان ز کسان ، شب ها علی است
.
آن کس که نمی افتاده است
در خدمت خلق از پا ، علی است
.
هان ! ای بشر حق ناشناس !
بالله قسم ! حق با علی است
.
فرمود نبی : مولای شما
امروز منم ، فردا علی است
.
آن کس که ولی بعد از من است
باشد علی و ” هذا علی ” است
.
آن کس که بنا بر امر حق
شد همسر او زهرا ، علی است
.
آن کاو احدی کفوش نبود
جز انسیه ی حورا ، علی است
.
القصّه ؛ خدا را خانه زاد
تنها علی و تنها علی است
.
از جانب حق ، مهمان نواز
در سدره ، شب اِسری علی است
.
مأوای خدا در قلب من است
تا ورد زبانم ، یا علی است
.
من خاک رهم ، او ره نما
من بنده ام و مولا علی است
.
من ذرّه ام و او آفتاب
من قطره ام و دریا علی است
.
” سرباز ” رود ، هر جا دل است
چون دل سر و کارش با علی است
.
.
.
عبدالعلی نگارنده
.
نظرات