هواخواه توام دائم هوایت را به سر دارم

هواخواه توام دائم هوایت را به سر دارم

خیال انگیزی و شب ها خیالت را به بر دارم

 .

به یاد جمع شب هایی که تا صبح از تو می گفتم

هزار و یک شب است اُنس عجیبی با سحر دارم

.

به رغم آنچه می گویند از فقرم به هر مجلس

ببین سرمایه دارم عالمم چون چشم تر دارم

.

چه می گویند از قهر تو زاهدها سر منبر ؟

برای من که از مِهر تو یک دنیا خبر دارم

 .

مرا گمنام کن ، گمنام تر از آن غلام ترک

که من از ریشه با مشهور بودن دردسر دارم

.

همان اندازه که ناممکن است از من بِبُرّی دل

محال است از تو حتّی قدر آنی دست بردارم

.

اگر دیدی که من با گریه بستم کوله بارم را

به سویت” یا قتیلُ العّـبْرَه “باز عزم سفر دارم

.

بگو باران تیر آید که من بعد از نجف رفتن

شبیه شیر فضّه در دفاع از تو جگر دارم

 .

جزایم را به محشر ، حبس در کرببلا بنویس

که من با دیدن شش گوشه حالی خوب تر دارم

.

.

.