پای قرار عاشقی ات سر گذاشتی

پای قرار عاشقی ات سر گذاشتی
از هرچه بهتر است تو بهتر گذاشتی

.

می خواستی که دل ببری از گدای خود
این کار را بر عهده ی اکبر گذاشتی

.

مفتاح مشکلات بزرگ قبیله را
در دست های کوچک اصغر گذاشتی

.

یک عده را کنیز سرای دو خواهرت
یک عده را غلام برادر گذاشتی

.

دیدی که در فراق حرم گریه می کنم
در سینه ام به سمت حرم در گذاشتی

.

اشکی که داده ای همه ی ثروت من است
در کاسه های چشم گدا ؛ زَر گذاشتی

.

اما چرا تو ای سبب خلقت زمین
سر روی خاک ساعت آخر گذاشتی

.

از سینه تا که تیزی سرنیزه ها گذشت
حنجر به زیر کُندی خنجر گذاشتی

.

اصلا خودت بگو که چه خاکی به سر کنم
بی سر چو پا به عرصه ی محشر گذاشتی

.

جای کفن به جسم تو یک پیروهن رسید
آن هم به دست غارت لشکر گذاشتی

.

تو جان خاتمی ، چه کسی خاتمت ربود ؟

” با چون ” تویی ” به غیر محبت روا نبود “

.

.

.

مرضیه نعیم امینی

.