پرم شكسته مثل كبوتر
دلم گرفته كجایی مادر
.
زنده م به بوی چادر نمازت
زنده م به یاد راز و نیازت
.
كشتی منو با قدّ خمیده
روی كبود و رنگ پریده
.
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
.
مادر دلم هواتو كرده
.
پرم شكسته مثل كبوتر
دلم گرفته كجایی مادر
.
یه وقتا از آه می سوزه سینه م
شکر خدا راهی از مدینه م
انگاری الان دارم می بینم
.
که مادرم می بره منو
رو پاش گذاشته سر منو
.
می گیره با آستین خودش
اشک چشای تر منو
.
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
.
مادر دلم هواتو كرده
.
تموم این درد با من می مونه
غمت منو كشت تو راه خونه
.
این زخم كهنه درمون نمیشه
رازی كه دارم پنهون نمیشه
.
افتادی رو خاك مثل قباله
دیوار كوچه شد باغ لاله
.
غربت از آسمون می بارید
ابرا با چشمامون می بارید
دیوار برا تو خون می بارید
.
مادر دلم هواتو كرده
.
یه عمره از درد می سوزه قلبم
به کوچه ها چشم می دوزه قلبم
چی اومد اونجا به روز قلبم
.
کوه مصیبت رو دوشمه
صدای سیلی تو گوشمه
.
دلیل این که همیشه تو
آتیش غیرت می جوشمه
.
دیگه تا دم آخر
یه گوشه توی بستر
.
زیر چادر از بابا
همه ش رو گرفت مادر
.
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
.
مادر دلم هواتو كرده
.
حسن غریب كریم دنیاست
حسن تمام وجود زهراست
.
میراث زهراست صبر و قرارش
رفته به مادر حتی مزارش
.
بال ملائك گلدسته هاشه
خاك مدینه ایوون طلاشه
.
دست كریم آل حیدر
نور مدینه ی پیمبر
جانم حسن غریب مادر
.
روضه ی مادر شهادتینم
وصیت من به زینبینم
اشکات بمونه برا حسینم
.
عریان میشه پیکر حسین
به نیزه میره سر حسین
.
دل همه زیر و رو میشه
با ناله ی مادر حسین
.
یه مادری که با ناله
تو دریای گوداله
می سوزه برا داغ تن پرپر لاله
.
جانم حسین غریب مادر
.
.
.
السلام علیک یا امام حسن مجتبی (ع)