پر شده جام آسمون از اشک

پر شده جام آسمون از اشک

***

پر شده جام آسمون از اشک

پر شده ساغر زمین از آه

همه عالم سیاه پوشیدن

میرسه ماه ماتمت از راه

.

سر به راه توئن خیابونا

کوچه ها مست پرچمت هستن

خیمه های سیاه دل ها رو

به دخیل محرمت بستن

.

مادرت قد خمیده اومده تا

نوکرا رو جدا کنه امشب

منو هم کاش واسه ی نوکریِ

شیرخواره ت سوا کنه امشب

.

با غم روضه ها بزرگ شدم

من گدای محبتت هستم

هرچقدر هم که بد بشم آقا

از جوونای هیئتت هستم

.

پیرغلام غمت بشم ای کاش

منو با عشق سر به راه کنی

همه ی عمرمو میدم آقا

تا یه لحظه منو نگاه کنی

.

از من روسیاه روتو نگیر

بی تو هر لحظه ظهر عاشوراست

بی تو آقا خودم دیدم آدم

حتی تو خونه ی خودش تنهاست

.

زیر این خیمه مطمئنم که

هر کسی اومده غمی داره

دست خالی نمیره از اینجا

هر کی با گریه عالمی داره

.

اشک می ریزم و یقین دارم

که تو از حال من خبر داری

دوستان را کجا کنی محروم

تو که بر دشمنان نظر داری

.

.

.