چو آفتاب رخت را غبار ابر گرفت
شکوه نام علی غربتی ستبر گرفت
.
جهان و کن فیکونش در اختیار تو بود
عدو چگونه فدک را ز تو به جبر گرفت ؟
.
خمید قامت او زیر بار اندوهت
اگر چه دست علی را عصای صبر گرفت
.
پدر به دیدن تو تا بهشت صبر نکرد
تو را ز دست علی در میان قبر گرفت
.
تمام غربت خود را گریست در دل چاه
که تا همیشه دل چاه مثل ابر گرفت
.
.
.
سید مهدی حسینی
.
نظرات