^ روضه خوان بر روی منبر دفتری دارد به دست

روضه خوان بر روی منبر دفتری دارد به دست

***

روضه خوان بر روی منبر دفتری دارد به دست

بی گمان منظومه ی درد آوری دارد به دست

.

” بیت الاحزان ” را دوباره در عزای فاطمی

شیخ عباس قمی دیگری دارد به دست

.

زیر لب جانسوز می خواند یارالی فاطمه

نوحه ای از نوحه های آذری دارد به دست

.

میکروفون در دست او یعنی که یک سال دگر

نوکر زهرا جواز نوکری دارد به دست

.

رزق اشکم هست از سینه زنی ام بیشتر

چشم گریانم همیشه برتری دارد به دست

.

تا ببارد در عزای جده ی خود فاطمه

دستمال اشک خود را رهبری دارد به دست

.

فاطمیه جاری است و باز می بینم به چشم

بت پرستی مشعل شعله وری دارد به دست

.

یک سرِ بندی که بر دستان مولا بسته اند

آن طرف تر مطمنا لشگری دارد به دست

.

پیش روی حضرت انسیه الحورا چرا

بین کوچه تازیانه کافری دارد به دست ؟

.

شیعه ی زهرا نمی بخشد غلاف تیغ را

این غلافی که نگاه دیگری دارد به دست

.

بازوی کوثر نه قنفذ دست احمد را شکست

جان طاها خاتم پیغمبری دارد به دست

.

رد می اندازد همانا زیر چشم حوریه

دشمن بی عاطفه انگشتری دارد به دست

.

از خجالت راه پیش و پس ندارد بین راه

طفل تنهایی که دست مادری دارد به دست

.

” از پرستویی که بین کوچه بر دیوار خورد “

مجتبایش سال ها مشت پری دارد به دست

.

دست ضربت خورده اش بالا نیاید بیش از این

دخترش زینب نگاه مضطری دارد به دست

.

وای بر حال علی دور از نگاه بچه ها

نیمه شب در خلوتش میخ دری دارد به دست

.

بستر ام ابیها آن قدر گل داده است

فضه گویا گلشن نیلوفری دارد به دست

.

در دل شب تا بشوید بانویش را بی خبر

سدر و کافور و کفن را همسری دارد به دست

.

بعد از این باید به زهرا و علی تشبیه کرد

باغبانی را که یاس پرپری دارد به دست

.

انتهای کوچه گویا ابتدای کربلاست

بی حیایی ایستاده خنجری دارد به دست

.

خواهری بر سینه می کوبد تماشا می کند

شمر از گودال برگشته سری دارد به دست

.

ارث برد از غربت مادر بزرگش فاطمه

جای زخم تاریانه دختری دارد به دست

.

در سحرگاهی که می آید امام منتقم

دستمال زرد و تیغ حیدری دارد به دست

.

.

.

علیرضا خاکساری

.