^ بر گوش جان سروشی ، خوش دل ‌پذیر آمد

بر گوش جان سروشی ، خوش دل ‌پذیر آمد

***

بر گوش جان سروشی ، خوش دل ‌پذیر آمد

بر مؤمنین بشارت ، عید غدیر آمد

 .

نازل ز سوی داور ، جبریل بر پیمبر

با امر نصب حیدر ، نزد بشیر آمد

.

ز امر رسول اکرم ، فریاد زد منادی

کز پیش و پس به گردش ، جمیع کثیر آمد

.

پس از جهاز اشتر ، شد منبری مرتّب

واندر فراز منبر ، آن بی ‌نظیر آمد

.

از بعد حمد سبحان ، فرمود : ای جماعت !

امری مرا ز سوی حیّ قدیر آمد

.

خوانْد و همی کمربند بگْرفت مرتضی را

بردش چنان که دیدند بدری منیر آمد

.

فرمود : ایّها الناس ! بر مسند خلافت

از امر حق علی را پا در سریر آمد

.

مولا منم به هر کس ، زین پس علی است مولا

آوازه ‌ی قبول از برنا و پیر آمد

.

شاهی مصطفی را آمد وزیر ، حیدر

بر مؤمنین عالم ، از حق امیر آمد

.

تکمیل دین یزدان گردید با وصایت

احمد مشار امّت ، حیدر مشیر آمد

.

خورشید انبیا را سر زد مه از گریبان

یعنی که عقل کل را حیدر ، نظیر آمد

.

هرگز قران ماه و خورشید کس ندیده

این اقتران فقط در خمّ غدیر آمد

.

خورشید و ماه دین را چون شد قران به منبر

بر صنع خالق احسنت از چرخ پیر آمد

.

” آذر ” کجا و مدح شاهی ؟ که انبیا را

در هر زمان و هر عصر ، عون و نصیر آمد

.

.

.

آذر خراسانی

.